A CNN report: What does the future hold for Iran
چه آینده‌ای در انتظار ایران است؟ کایل الموند، سی.ان.ان. جمعه ۲۷ ژانویه ۲۰۱۲
|
نکات برجسته مقاله
· تنش بر سر پروژه هسته‌ای ایران رو به ازدیاد است و بیم اقدام نظامی میرود
· تهران میگوید تلاش آن برای دستیابی به انرژی هسته ای مصارف غیر نظامی دارد اما ایالات متحده آمریکا این ادعا را باور ندارد
تحلیلگران توضیح میدهند در سال آینده چه اتفاقاتی میتواند رخ دهد: آیا جنگ اجتناب ناپذیر است؟
|
ایران در مواجهه با تحریمهای اقتصادی و محکومیت بین‌المللی بر سر انرژی هسته‌ای این کشور به سرسختی خود ادامه میدهد. در اقدامی تلافی جویانه علیه هر گونه تحریم، ایران تهدید کرده است که تنگه هرمزکه گذر گاه عمده مقدار زیادی از نفت جهان است را خواهد بست. همچنین، ایران که ترور اخیر برخی از دانشمندان هسته‌ای ایرانی را به ایالات متحده امریکا و اسراییل نسبت داده است، عهد کرده که آنها را مجازات نماید. مقامات ایالات متحده امریکا و اسراییل داشتن هر گونه ارتباطی با این قتلهای مرموز را انکار کرده‌اند، اما از مواضع سر سختانه خود عقب‌نشینی نمیکنند
سه شنبه شب بارک اوباما رئیس جمهور ایالات متحده امریکا در نطق سالانه (ستیت آف یونیون) گفت:` مادامی که ایرانیان از مسئولیتهای خود شانه خالی میکنند این فشارها کم نخواهد شد. تردید نداشته باشید: آمریکا مصمم است از دستیابی ایران به سلاح‌های اتمی جلوگیری نماید و من برای رسیدن به این هدف از هیچ گزینه‌ای رویگردان نخواهم بود، اما هنوز راهکاری صلح آمیز برای حل این مساله میسّر و بمراتب ارجح است.» تهران مصرانه میگوید تلاش آن برای دستیابی به انرژی هسته ای مصارف غیر نظامی دارد اما ایالت متحده آمریکا این ادعا را باور ندارد. هفته گذشته مشاور سابق امنیتی اوباما گفت که در سال آینده احتمالا شرایط بالأخره به اوج بحران خود میرسند. جیمز ال جونز که در میز گردی در واشینگتن سخن میگفت چنین اظهار داشت: «فکر می‌کنم سال ۲۰۱۲ سالیست که مساله ایران باید به هر نحو ممکن حل شود.» پرسش اینست که به چه نحوی؟ آیا راه حلی مسالمت آمیز پیدا خواهد شد، یا وضعیت بسوی یک درگیری نظامی کشیده میشود؟ سی.ان.ان. نظرات و تحلیلهای پنج کارشناس را منعکس میکند
هانتر: جنگ لزوماً اجتناب ناپذیر نیست. شیرین ت. هانتر استاد میهمان دانشگاه جورج تاون در رشته امور خارجه و نگارندۀ چندین کتاب در باره سیاست ایران و اسلام است
در چند ماه گذشته تنش بین ایران و ایالات متحده به سطح نگران کننده‌ای افزایش یافته است. ایالات متحده و متّحدان آن به پایان جستجوی خود برای یافتن گزینه‌های غیر نظامی برای فشار آوردن به ایران نزدیک شده اند، و از سویی دیگر اقتصاد ایران در تگنا قرار گرفته است. هر دو طرف به شدت به شرایطی نزدیک میشوند که بنظر میرسد تنها راه باقیمانده درگیری نظامی است. اما چناچه.هر دو طرف از خود انعطاف نشان داده و منافع ملی را بر غرور بیجای ملی مقدم بشمارند، جنگ لزومأ اجتناب ناپذیر نخواهد بود
مانع اصلی در رسیدن به یک مصالحه همانا احساس بر زبان نیامده اما همیشه حاضر ایالات متحده است که تصور میکند ایران باید ادب شود، که باید به اشتباهات خود اعتراف کرده و بابت آنها ابراز ندامت نماید. از سویی دیگر، ایران همیشه از اینکه در مقابل فشار امریکا تسلیم شده بنظر آید اکراه داشته است. برای غلبه بر این موانع روانی، ایران باید گام‌های ملموسی در جهت کاهش تردید ایالات متحده در مورد برنامه‌های هسته‌ای خود بردارد. امریکا نیز بنوبه خود باید راهی برای حفظ آبروی دیپلماتیک ایران باز بگذارد. برای مثال گسترش دامنه مذاکرات بالقوه فراتر از مسائل هسته‌ای و ارائه مشوّق‌های واقعی برای ایران، مانند برداشتن تحریمها به جای وعده تحریم های جدید. همانطور که در مورد هر دیپلماسی موفقی صادق است، در چنین شرایطی طرفین میتوانند هر دو برنده باشند. اما در صورت وقوع جنگ هم ایران و هم ایالات متحده امریکا بازندگان بزرگی خواهند بود
جاودان فر: مراقب سیاست ایران باشید. مایر جاودان فر تحلیلگر ایرانی-اسرییلی خاورمیانه است که به پنج زبان و در بیش از ۲۰ دانشگاه در سراسر جهان در باره سیاست ایران سخنرانی کرده است. نوشته‌های او را می‌توان در وبلاگ ش یافت
بنظر میرسد که امسال سال بسیار سختی برای رهبر ایران آیت‌الله خامنه‌ای است. چالش‌های خارجی بسیار جدی است. بهار عربی آسیب چشمگیری به موقعیت ایران در خاور میانه زده، و سیاست دوگانه تحریم و دیپلماسی اوباما انزوا و تحریمهای اقتصادی بسیار مخربی برای ایران به ارمغان آورده است
اما آنچه در داخل ایران میگذرد از اهمیت بسیار بیشتری برخوردار است. این همان جایی است که باید مراقب آن بود. خامنه‌ای با حمایت خود از رئیس جمهوری احمدی‌نژاد در انتخابات ۲۰۰۹، بسیاری از دیگر بخشهای رژیم را از خود راند. از آن زمان به بعد خامنه‌ای با پشیمانی از این تصمیم خود سر کرده چرا که احمدی‌نژاد ثابت کرد که یک عامل مضر و دردسر ساز است، چه برای رژیم و چه برای تلاشهای مقام رهبری جهت ایجاد توافق عمومی. احمدی‌نژاد نه تنها یک شخصیت تفرقه انداز است بلکه با سیاستهای عوام پسندانه خود که تا همین اواخر سعی در پایین نگاه داشتن نرخ بهره داشت، اقتصاد کشور را به ویرانی کشانده است. احمدی‌نژاد با جاری کردن سیل نقدینگی در اقتصاد ایران به کاهش ارزش ریال کمک کرده – ریالی که بدلیل تحریمهای اخیر دچار تزلزل نیز هست
امسال سالیست که خامنه‌ای باید برای برنامه هسته ای ایران تصمیم بگیرد. استراتژی فعلی او مبنی بر منزوی کردن ایران و پاسخگو نبودن به آژانس هسته‌ای بین‌المللی به تحریمهای فعلی که موجب ویرانی اقتصاد کشور است مشروعیت جهانی میبخشد. رژیم بدون برنامه هسته‌ای قادر به ادامه حیات است، اما نه بدون اقتصاد. حتا اگر ایران از تحریمها نیز جان سالم بدر ببرد، هنوز خامنه‌ای باید برای اختلافات عمیق موجود در رژیم چاره‌ای بیندیشد. این امر مستلزم باز کردن سیستم سیاسی کشور و اجازۀ ایفای نقش به دیگر بازیگران سیاسی درون نظام، شفاف سازی و مقابله با فساد است. بنظر میرسد این چالش‌ها دشوارتر از مقابله با تهدیدات نظامی اسرائیل و تحریمهای اوباما است
آلترمن: یک سرکشی میتواند منجر به جنگ شود. جان ب. آلترمن مدیر و عضو ارشد برنامه خاور میانه در مرکز مطالعات استراتژیک و بین الملل است که در بیش از ۲۵ کشور در مورد خاور میانه و سیاستهای ایالات متحده در منطقه سخنرانی کرده است
بزرگترین مانع برای درک آنچه در مورد ایران میتواند رخ دهد عدم اطمینان طرفین در مورد اقدامات بالقوه طرف مقابل است. ایرانیان، اسرائیلیها ، آمریکائیها و دیگران هر یک در تلاش حفظ ابهام هستند. ایرانیان نمی‌خواهند دیگران از اینکه آنها تا چه حد به ساختن سلاح اتمی نزدیک شده اند اطلاعی داشته باشند – در واقع آنها اصرار دارند که بگویند اساسا خواهان داشتن سلاح نیستند. اسرائیلیها نیز نمی‌خواهند کسی از شرایطی که منجر به حمله نظامی آنها خواهد شد اطلاعی داشته باشد. ایالات متحده «خط قرمز»هایی معیّن کرده است. به عنوان مثال، عکس العمل به بستن تنگه هرمز. در ضمن به روشنی اعلام کرده است که خط قرمز های اعلام شده تنها خطوط قرمز مد نظر نیستند. هر طرف سعی میکند از خود عزم نشان داده اما در عین حال آزادی عمل خود را نیز حفظ کنند
در سال ۲۰۱۲ عدم اطمینان های بیشتری در عرصه سیاستهای جهانی بوجود خواهد آمد. انتخابات ریاست جمهوری و کنگره در ایالات متحده امریکا، انتخابات مجلس در ایران، و چشم انداز انتخابات زودرس در اسراییل (همراه با تغییرات رهبری تائید شده یا بالقوه در چین، روسییه، فرانسه و آلمان) حاکی از آن است که رهبران جهان مسائل را از درون دریچه سیاست خواهند نگریست. برخی چنین استدلال میکنند که تغییرات سیاسی در غرب، دادن پاسخی منسجم به اقدامات ایران را برای رهبران غربی دشوار میکند – بصورتیکه اگر رهبران ایران قصد دارند خود را یک نیروی هسته‌ای اعلام کنند امسال مناسبترین سال برای اینکار است. من چنین چیزی را بعید میدانم. در حالیکه این احتمال وجود دارد که یک طرف بدنبال جنگی محدود باشد، احتمال بزرگتر اینست که همه طرفها‌ی درگیر به جنگی که خواستۀ هیچیک از آنها نبوده کشیده شوند. با توجه به میزان بالای حساسیت از همه سو، یک عمل سرکشانه، حتا به اشتباه، میتواند به سرعت به یک جنگ گرم تبدیل شود
نیک نژاد؛ ایران نمی‌خواهد آبروی خود را ببازد. کلی گلنوش نیک نژاد بنیان گذار و سردبیر مسئول تهران بیرو، که یک منبع مستقل خبری ایران و ایرانیان مهاجرست میباشد
تهران در مقابل مواضع سخت گیرانه دولت اوباما در مواجهه با آن کشور بیکار نخواهد نشست. در صورت ادامه سخت گیریهای امریکا و وارد کردن ضربه های ویران کننده به اقتصاد ایران، احتمالاً ایران نیز تهدیدات خود مبنی بر بستن تنگه هرمز و یا مقابله به مثل در خارج از خاور میانه را افزیش خواهد داد. حتا وقتی که ضربه‌ها از سمت اسراییل وارد میشود – همچنان که ظاهرأ در مورد پشتیبانی اسراییل از جندالله یا ترور اخیر دانشمندان اتمی ایرانی بنظر میرسید، ایران امریکا را مسئول میداند، چرا که بنفع ایران نیست که اسراییل را مورد حمله مستقیم قرار دهد. اگر ایران مستقیماً نقش اسراییل را تصدیق کند، خود را ناگزیربه استفاده از مهره های خویش در منطقه در اقدامی تلافی جویانه مینماید، مانند موشک اندازی حزب‌الله در لبنان. در عوض ایران انگشت سرزنش را به سمت امریکا دراز میکند به این امید که امریکا اسرائیل را وادار به توقف کند. رهبران ایران تن به تسلیم شدن نخواهند داد مگر اینکه باور داشته باشند امکان تغییر رژیم واقعیست. آنها نمی‌خواهند آبروی خود را ببازند. بر خلاف شاه فقید که ایران را ترک نمود، من امکان وادار کردن آیت‌الله خامنه‌ای به فرار بسمت کوههای آلپ را نمیتوانم تصور کنم. او برای باقی ماندن در قدرت تا انتهایی تلخ به مبارزه ادامه خواهد داد
بخصوص بدلیل فقدان روابط دیپلماتیک بین ایران و ایالات متحده، این تنش بسیار خطرناک است. بر خلاف شرایطی که در اوج جنگ سرد بین امریکا و اتحاد جماهیر شوروی وجود داشت، در حال حاضر هیچ کانال ارتباطی بین ایران و امریکا وجود ندارد و بنابراین هر گونه سو تفاهم یا پیش بینی غلط میتواند منجر به جنگ شود. همانطور که بسیاری از ناظران ایران اشاره کرده اند، حمله به تاسیسات ایران لزوماً به معنی فروپاشی رژیم نیست. در واقع ممکن است که چنین حمله ای به تحکیم قدرت رژیم در برابر منازعات داخلی و درگیریهای درون نظام کمک کند. حد اقل این دست آوردیست که جنگ ایران و عراق بدنبال انقلاب ۱۹۷۹ برای رژیم ایران داشت
کلاوسن: خط پایان نزدیک است. پاتریک کلاوسن مدیر پژوهش موسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن، و ناظر طرح امنیت ایران در این موسسه است. او نگارنده ۱۸ کتاب و پژوهش در باره ایران است
هم ایران و هم ایالات متحده به موضوع هسته ای مانند یک دو استقامت برخورد کرده‌اند نه به عنوان یک دو سرعت. اما خط پایان قابل رویت است. پس از ۲۰ سال اختلاف فی مابین، سال ۲۰۱۲ میتواند تعیین کند که رویکرد واشنگتن موفق تر بوده است یا رویکرد تهران. استراتژی ایالات متحده این بوده است که به رهبران ایران نشان دهد که ادامه تنگنا همان و سخت تر شدن زندگی برای آنها همان. واشنگتن بانی تحریمهای سازمان ملل در اقلامی که استفاده دوگانۀ نظامی و غیر نظامی دارند شد. همچنین اعتلاف گسترده‌ای از کشورها را برای اعمال تحریمهای سنگین نفتی و مالی ایجاد نمود
تهدیدات تهاجمی ایران مبنی بر بستن تنگه هرمز نشان میدهد که تحریمها بالاخره توجه رهبران این کشوررا جلب کرده است. رئیس بانک مرکزی ایران گفته است که تحریمها بدتر از حملات عراق در جنگ ایران و عراق است و وضعیت کنونی ایران را با سختترین شرایط صدر اسلام مقایسه کرده است. اگر این تحریمها نتواند ایران را وادار به مذاکره کند، جای تردید است که هیچ تحریم دیگری بتواند چنین کند. رویکرد ایران چنین بوده است که با آهستگی و پیوستگی به توسعه ظرفیت هسته‌ای خود ادامه دهد و از جهانیان انتظار داشته باشد که علیرغم میلشان هر گام کوچک آن را به جلو بپذیرند
کلینتون هشت سال را صرف اصرار بر این موضع کرد که ایران هرگز مجاز به داشتن یک نیروگاه هسته‌ای نخواهد شد، اما سر انجام واشینگتن از موضع خود عقب نشست. امروز ایران به تخصص‌های قابل توجه موشکی و غنی سازی اورانیوم دست یافته است. در عرض چند سال، ایران در چشم جهان به عنوان کشوری شناخته خواهد شد که حتا اگر دارای کلاهک اتمی برروی موشکهایش نباشد، میتواند بسرعت به آنها دست یابد. هر قدر به چنین مرحله ای نزدیکتر شویم، ایران دلیل کمتری برای مذاکره بر سر برنامه هسته ای خود خواهد داشت
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
سلام.اینجا اینترنت بی سرعت شده من کم میام چون پرت وقت زیاد شده.حتی سایتای مهم عضو بودم ول کردم.ولی بعد چندی اینجا سرزدم گمونم هنوز خوبه بعضی نوشته ها ت.خسته نباشی.