من با این نظر که هیچ روش پختی مثل روش پخت برنج ایرانی نمیشه کاملن موافقم و هر وقت هم که به یک رستوران ویتنامی، چینی، هندی یا حتا مراکشی و افغانی میرم، برنجشون رو با برنج خودمون مقایسه میکنم و یا میگم «نه، زنده است»، یا میگم «نوچ، شفته است!»
اما در ضمن سعی میکنم از هر روش طبخی در بستر خاص خودش یاد بگیرم و لذت ببرم. این برنج هندی خیلی خوش بو و پر مزه ست و اگه به عنوان همراه غذا در کنار مرغ تندوری یا انواع گوشت قرمز کبابی و یا خورشت کاری سرو بشه خیلی خوش‌مزه و عالی و متفاوته. خیلی هم سریعتر از برنجی که ما ایرانی‌ها درست می‌کنیم درست میشه چون مرحله‌ی دم کشیدن نداره. و راستش رو بخواهید من نتونستم اونجوری که باید و شاید زنده و یا شلّه درش بیاورم! و ظاهرش شبیه برنج خودمون شد، اما عطری در خونه پیچید که مپرس!
مواد لازم (برای ۲ نفر
- ۱پیمانه برنج باسماتی قد بلند
- ۱و ۱/۲ پیمانه آب
- ۱پیاز کوچک، خلال ظریف شده
- ۲قاشق غذا‌خوری روغن گیاهی
- ۱ چوب دارچین به اندازه تقریبا ۴ سانیتیمر
- ۲پر میخک درسته
- ۲قاشق چای‌خوری زیره
- نمک به میزان لازم
- دلخواه: اگه از عطر و بوی هل خوشتون میاد این دستور تهیه در اصل، دو دانه هل سبز هم داره که به همراه بقیه‌ی ادویه‌جات در روغن سرخ میشه. من هل دوست ندارم و اون رو حذف کردم.
طرز تهیه: قبل از هر کار برنج رو با آب ولرم دو بار بشویید. بعد برای نیم ساعت اون رو در کاسه‌ای در آب ولرم بخوابانید
روغن رو در یک قابلمه متوسط به روی درجه حرارت متوسط گرم کنید. دارچین، میخک و زیره رو در روغن برای یک دقیقه تفت بدید. سپس پیاز خلال شده رو درون قابلمه بریزید و اونقدر به سرخ کردن ادامه بدید که رنگ پیاز طلایی تیره بشه (اما نسوزه!)
برنج رو از صافی بگذرانید که آبش کاملا بره. سپس درون قابلمه بریزید و به همراه پیاز و دیگر ادویه‌ها برای چند دقیقه دیگر در قابلمه تفت بدید.
آب و نمک رو به قابلمه اضافه کنید و در قابلمه رو ببندید وروی درجه حرارت زیاد به جوش بیاورید. بلافاصله، درجه حرارت رو به روی کمترین بگذارید و اونقدر و به پختن برنج ادامه بدید تا وقتی که آبی در برنج باقی نمونه.
اجاق رو خاموش کنید و برای ۵-۱۰ دقیقه قابلمه رو روی اجاق رها کنید. الان دیگه آماده ست! اول با چنگال کمی سطح برنج در قابلمه زیر و رو کنید و سپس در ظرف بکشید.
دو نکته: از اینکه دارچوبه درسته و میخک پودر نشده در این دستور تهیه هست تعجب نکنید.اگه یک بار امتحان کنید، می‌بینید که حکمت اونها در اینه که در مرحله‌ی سرخ شدن و سپس در مرحله‌ی آب‌بپز شدن به برنج رنگ و بو میدان. دوم، برای آشپز ایرانی، ممکنه بنظر برسه که پس از خشک شدن آب در برنج، هنوز آماده نیست. اگه دوست داشتید بعد از اون برای یک ربع برنج رو دم کنید. اما به تجربه من همون مدتی که برنج روی اجاق از گرمی میفته، به اندازه کافی عملش میاره.
اگه امتحان کردید، نوش جان!
پی نوشت: پست بعد ی اندر معرفی و فواید میخک خواهد بود.
دوست‌داشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
با سلام و تشکر بابت این دستورالعمل
نوعی برنج هندی در اروپا هست به نام «رحمان» که از برنج باسماتی خوشبوتر و خوش قد و قواره تره . قیمت اش هم یک و نیم برابر برنج باسماتی هست. بنده که تا کنون موفق نشدم خرابش کنم . فکر میکنم اگه در محل اقامت شما هم قابل تهیه باشه, ارزش امتحان کردن داشته باشه.
سالم و سرفراز باشید.
معذ رت ! در کامنت قبلی ام اشتباه کردم. برنج رحمان هم از خانواده باسماتی هست . روی کیسه اون نوشته سوپر باسماتی.
ببخشید لطفا!
سلام نی‌‌رنگ جان، ممنون از پیام و از توضیح. درسته باسماتی خیلی انواع متنوع و متفاوت داره و اکثرا خوب و به گفته شما خراب نشدنی هستند 🙂 اگه رحمان رو هم دیدم حتما امتحانش میکنم. باز هم ممنون
رابطه مستقیم بین غذ ا و بیماریهای روانی در انسانهای امروز
http://www.thelancet.com/journals/lanpsy/article/PIIS2215-0366%2814%2900051-0/fulltext
در این تحقیق ثابت گردیده که خوراکهای تولید شده صنعتی فاقد موادهای لازم برای تغذیه سلولهای مغز بوده و باعث کم شدن و قطع رابطه سلولهای مغز به یکدیگر میشوند.
سلولهای مغز دائما با هم در ارتباط و احساسات شخص را متعادل نگه میدارند.